Fizyka z gimnazjum w Androidzie. Klasa 1, 2, 3.
FIZYKA: Teoria, wzory i prawa (2 klasa gimnazjum)
Wersja przeznaczona jest na telefony, smartfony i tablety z systemem Android. Aplikacja zawiera materiał widoczny na tej stronie www.
Ten materiał ułatwi Ci naukę w autobusie, tramwaju w pociągu. Analiza treści nie będzie wymagać dodatkowych książek, co w czasie podróży ma znaczenie. Nie musisz wyjmować książki, masz to w Swojej komórce. (więcej)
Pobierz aplikację z Google Play
Siła parcia (parcie)- jest to siła nacisku ciała na podłoże (powierzchnię innego ciała)
Ciśnienie- iloraz wartości siły parcia i powierzchni, na którą ta siłą działa nazywamy ciśnieniem, jednostką ciśnienia jest paskal [Pa]
Prawo Pascala- jeżeli na zamknięty w zbiorniku gaz (lub ciecz) działamy siłą, to wytworzone w ten sposób dodatkowe ciśnienie jest jednakowe w całej objętości tego gazu (lub cieczy)
Ciśnienie hydrostatyczne- jest to ciśnienie, jakie wywiera słup cieczy na powietrznię, jego wartość zależy od wysokości słupa cieczy (głębokość) oraz gęstości cieczy
Siła wyporu (prawo Archimedesa)- na każde ciało zanurzone w cieczy działa siła wyporu zwrócona pionowo w górę, równa, co do wartości ciężarowi wypartej cieczy.
Ciało tonie, gdy jego gęstość jest większa od gęstości cieczy. Ciało pływa na dowolnej głębokości, gdy jego gęstość jest równa gęstości cieczy. Ciało pływa na powierzchni cieczy, gdy jego gęstość jest mniejsza od gęstości cieczy.
Prasa hydrauliczna- w urządzeniach hydraulicznych i pneumatycznych działając na małą powierzchnie tłoka S1 niewielką siłą F1, powodujemy, że na dużą powierzchnie S2 ciecz (lub gaz- urządzenia pneumatyczne) działa siłą o dużej wartości F2, którą obliczymy ze wzoru:
Pierwsza zasada dynamiki- Jeżeli na ciało nie działają żadne siły lub gdy działające siły wzajemnie się równoważą, to ciało porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym lub pozostaje w spoczynku
Druga zasada dynamiki- Wartość przyspieszenia ciała o masie m jest wprost proporcjonalna do wartości wypadkowej siły działającej na to ciało
1 niuton- jest wartością siły, która ciału o masie 1kg nadaje przyspieszenie o wartości 1m/s2
Przyspieszenie ziemskie- na upuszczone w pobliżu Ziemi ciało o masie m działa na nie siła ciężkości, która nadaje ciału przyspieszenie o wartości
Przyspieszenie, z jakim spadają ciała na Ziemię pod wpływem działania siły ciężkości (pomijamy opór powietrza), nie zależy od ich masy i jest w danym miejscu Ziemi jednakowe dla wszystkich ciał.
Pęd ciała- jest to iloczyn jego masy i szybkości, jaką ciało posiada.
Zasada zachowania pędu- jeżeli ciała oddziałują tylko ze sobą i na skutek tego oddziaływania zmienia się pęd każdego z nich, to pęd całego układu nie zmienia się (jest taki sam jak był na początku)
Praca- praca mechaniczna jest wykonywana, gdy na ciało działa siła i gdy ciało to, ulega przesunięciu., jednostką pracy jest 1J(dżul)
1J (dżul)- jest to jednostka pracy, jeden dżul jest to praca, jaką wykonuje siła o wartości 1N, działając na ciało, które przesuwa się o 1m zgodnie ze zwrotem siły
Moc- mocą nazywamy iloraz pracy i czasu, w którym ta praca została wykonana, jednostką mocy jest 1W (wat)
1W(wat)- jeden wat jest to moc takiego urządzenia, które w czasie 1sekundy wykona pracę o wartości 1dżula
Przyrost energii mechanicznej- układu jest równy pracy sił zewnętrznych wykonanej nad tym układem
Układ wracając do poprzedniego stanu, może kosztem swojej energii wykonać pracę o takiej samej wartości.
Energia potencjalna grawitacji- wzrasta, gdy ciało oddala się od powierzchni Ziemi, energia potencjalna grawitacji ciała o masie m umieszczonego na wysokości h obliczamy ze wzoru:
Energia kinetyczna- związana jest z ruchem ciała, jej wartość obliczamy ze wzoru:
Energia potencjalna sprężystości
Zasada zachowania energii- jeżeli pomiędzy ciałami układu działają siły grawitacyjne lub siły sprężystości, a siła zewnętrzna ni wykonuje pracy, to energia mechaniczna układu jest stałą.
Dźwignia dwustronna
Kołowrót
Sprawność maszyn
Energia wewnętrzna ciała- to suma energii kinetycznych chaotycznego ruchu wszystkich jego cząsteczek oraz ich energii potencjalnych pochodzących od wzajemnego oddziaływania tych cząsteczek
Pierwsza zasada termodynamiki- energię wewnętrzną ciała możemy zmienić przez wykonanie pracy (W) lub przez przekazanie ciepła (Q), albo przez równoczesne wykonanie pracy i przekazanie ciepła.
Ciepło- jest to proces przekazywania energii z jednego ciała do drugiego, w wyniku różnicy temperatur
Ciepło właściwe- informuje nas o tym, ile ciepła (energii) należy dostarczyć, aby ogrzać 1kg substancji o 1K
Topnienie - substancji zachodzi w stałej i charakterystycznej dla danej substancji temperaturze, zwanej temperaturą topnienia. Dla tej samej substancji ciepło topnienia jest równe ciepłu krzepnięcia
Krzepnięcie- substancji następuje w stałej i charakterystycznej dla danej substancji temperaturze, zwanej temperaturą krzepnięcia. Dla tej samej substancji ciepło krzepnięcia jest równe ciepłu topnienia
Ciało topniejąc pobiera z otoczenia ciepło, rośnie jego energia wewnętrzna
Ciało krzepnąc- oddaje chłodniejszemu otoczeniu ciepło, maleje jego energia wewnętrzna
Parowanie- ciecz paruje w każdej temperaturze, jeżeli parowanie cieczy zachodzi w całej jej objętości to mamy wrzenie - czyli wrzenie to parowanie cieczy w całej jej objętości. Parująca ciecz pobiera z otoczenia ciepło (ciecz zwiększa swoją energię wewnętrzną).
Ilość ciepła pobranego obliczymy ze wzoru:
Skraplanie- para skraplając się, oddaje chłodniejszemu otoczeniu ciepło (para zmniejsza swoją energię wewnętrzną).
Ilość ciepła oddanego obliczymy ze wzoru:
Dla tej samej substancji ciepło parowania jest równe jej ciepłu skraplania.
Bilans cieplny- dla układu ciał, które nie wymieniają ciepła z otoczeniem, suma ciepła oddanego przez jedne ciała jest równa sumie ciepła pobranego przez inne ciała tworzące ten układ
Ruch drgający- charakteryzują następujące wielkości fizyczne: amplituda drgań(A), okres(T), częstotliwość(f)
Amplituda- największe wychylenie ciała z położenia równowagi (oznaczamy symbolem A), jednostką tej wielkości jest jednostka długości (na przykład metr)
Okres drgań- jest to czas, w którym ciała wykonuje jedno pełne drganie (czyli przebywa drogę od jednego skrajnego położenia do drugiego i z powrotem) tą wielkość oznaczamy symbolem T
Częstotliwość- informuje o ilości drgań wykonanych przez ciało w ciągu jednej sekundy. Jednostką tej wielkości jest jeden Hz (herc)
Wahadło- w czasie ruchu wahadła, cyklicznie występują przemiany energii potencjalnej w kinetyczna i odwrotnie. Energia potencjalna wahadła ma największą wartość w punktach maksymalnego wychylenia, wtedy energia kinetyczna wahadła wynosi zero. W położeniu równowagi, energia kinetyczna wahadła ma największa wartość, a energia potencjalna ma wartość zero.
Okres wahadła obliczamy ze wzoru:
lub jeżeli znamy długość wahadła, to obliczamy ze wzoru:
Fala - to rozchodzące się w ośrodku sprężystym zaburzenie, w zależności od kierunku drgań cząsteczek w porównaniu do kierunku rozchodzenia się fali rozróżniamy
- fale poprzeczne (kierunek drgań cząsteczek jest prostopadły do kierunku rozchodzenia się fali)
- fale podłużne (kierunek drgań cząsteczek jest zgodny z kierunkiem rozchodzenia się fali)
Falę charakteryzują takie wielkości fizyczne: częstotliwość (ilość drgań wykonywanych w ciągu jednej sekundy), długość fali (droga, jaką przebywa fala w czasie jednego okresu drgań cząsteczek), szybkość fali (zależy ona od rodzaju ośrodka- otoczenia, w którym rozchodzi się fala), amplituda fali (jest równa amplitudzie drgań cząsteczek ośrodka)
Długość fali
Fale akustyczne- w cieczach i gazach są falami podłużnymi, w ciałach stałych, fale akustyczne mogą być zarówno poprzeczne jak i podłużne.
Fale o częstotliwościach mniejszych od 20Hz to infradźwięki, a o częstotliwościach większych od 20 000Hz (20kHz) to ultradźwięki.
Fale akustyczne słyszane przez człowieka są zawarte pomiędzy infradźwiękami a ultradźwiękami, czyli są z przedziału częstotliwości od 20Hz do 20 000Hz.
Szybkość rozchodzenia się fal akustycznych zależy od rodzaju ośrodka, na przykład szybkość fali akustycznej w powietrzu wynosi około 340m/s, a w metalowej szynie około 1500m/s.
Fale głosowe, które posiadają określoną częstotliwość (są okresowe) to tony i dźwięki.
Fizyczne cechy dźwięku to: częstotliwość, natężenie (poziom natężenia) oraz charakter drgań (cechy subiektywne dźwięku), czyli: wysokość dźwięku, głośność dźwięku i barwa dźwięku.
